[RB@Blog_Title]

چکیده

علم همیشه یک کار رقابتی بوده است. علیرغم شناخت مزایای همکاری و دانش تیمی ، کاهش دسترسی به بودجه و مشاغل باعث شده است که علم رقابت بیش از هر زمان دیگری داشته باشد. در اینجا ما مزایای رقابت را در ایجاد انگیزه برای دانشمندان و تأثیرات سو ad رقابت بر اشتراک منابع ، یکپارچگی تحقیق و خلاقیت را در نظر می گیریم. تاریخ علم نشان می دهد که اکتشافات تحول آفرین غالباً در غیاب رقابت اتفاق می افتد ، که فقط پس از تأسیس زمینه ها و تعریف اهداف پدیدار می شود. اقدامات تشویق به همکاری و بهبود رقابت در بنگاه علمی مورد بحث قرار گرفته است.

قابل اعتماد و متخصص:
تحریریه
اگر (مانند ورزش) رقابت را بیش از هر چیز دیگری قرار می داد ، علم نابود می شد.

—بنویت ماندلبرو

در علم اقتصاد برنده همه دانش ها ، دانشمندان بیش از هر چیز بر سر اولویت رقابت می کنند ، به رسمیت شناختن اینکه آنها اولین کسی هستند که یک کشف را انجام می دهند. "قانون اولویت" به دانشمندان انگیزه ای می دهد تا دانش در مورد یافته های خود را با جامعه به اشتراک بگذارند اما همچنین اطمینان می دهد که افراد و تیم های تحقیقاتی باید با یکدیگر رقابت کنند. ارز اصلی علم وجهه ای است که توسط همسالان براساس یافته های شخص اعطا می شود. اعتبار به نوبه خود می تواند منجر به اشتغال ، بودجه ، جوایز و عضویت در جوامع با شرافت شود.

غالباً امری بدیهی تلقی می شود که رقابت برای هر بنگاه اقتصادی سودمند است زیرا انگیزه هایی برای برتری افراد فراهم می کند. رابرت کی مرتون ، جامعه شناس ، در مقاله کلاسیک خود در سال 1957 ، رقابت را تأثیر مطلوبی بر فعالیت علمی دانست ، که باعث گسترش سریع اکتشافات تحقیق و ایجاد انگیزه در دانشمندان می شود. مثالهای تاریخی بسیاری از رقابتهای شدید علمی وجود دارد. این که آیا کسی در مورد نیوتن و لایب نیتس در مورد اختراع حساب حساب می کند ، نگرانی داروین از یادگیری اینکه راسل در ایده های مشابه ایده های خود همگرایی دارد یا واتسون و کریک با پائولینگ در مورد ساختار DNA اختلاف نظر دارند ، تصور رایج این است که رقابت علمی پیش رفتن.

همچنین گفته شده است که رقابت علمی می تواند تصحیحی برای سوگیری تأیید ، تمایل به طرفداری از شواهدی که عقاید قبلی فرد را پشتیبانی می کند ، فراهم کند. اگرچه دانشمندان ممکن است در رد عقاید خود تمایلی نداشته باشند ، اما بعید است رقبای آنها همان خویشتنداری را از خود نشان دهند. بنابراین ، از لحاظ تئوری ، رقابت می تواند به محافظت از علم در برابر رکود و جزم کمک کند.
مجری حقوقی ذیصلاح مهندس مجری اراک مجری ذیصلاح اراک و تهران

جنبه تاریک رقابت.

همه مورخان علم از دیدگاه یکنواخت مساعد به رقابت نگاه نکرده اند. هاگستروم اظهار داشت که رقابت می تواند ناکارآمد و بی فایده باشد زیرا منجر به کپی برداری از تلاش می شود ، اگرچه اذعان داشت که رقابت ممکن است محرک باشد و می تواند به انتشار ایده های جدید کمک کند. در حالی که هاگستروم اظهار داشت که رقابت ممکن است دانشمندان را به انتشار نتایج خود ترغیب کند ، سالیوان اظهار داشت که این رقابت در حقیقت منجر به پنهانکاری بیشتر می شود ، زیرا دانشمندان از اینکه توسط رقبای خود کاسته شوند ترس دارند. مک کین همچنین مشاهده کرد که رقابت تمایل محققان به اشتراک مطالب ، اطلاعات و روش ها را کاهش می دهد ، بنابراین مانع پیشرفت علمی می شود.

اخیراً ، بحث های گروه متمرکز تأیید کرده است که رقابت باعث به اشتراک گذاشتن اشتیاق می شود و حتی ممکن است برخی دانشمندان را به سمت خرابکاری رقبا ، انجام بررسی های مغرضانه نظیر و انجام تحقیقات تحقیق برانگیز سوق دهد. رهبران علمی تأثیر مخرب محیط ابررقابتی امروز را بر علم نادیده گرفته اند. ابر رقابت می تواند برخی از جوانان را از شغل علمی دور کند و این به ویژه در مورد دانشمندان جوان زن صدق می کند