[RB@Blog_Title]

مهندسی الکترونیک
 الکترونیک
در زمینه انجام پروژه الکترونیک ، مهندسان مدارهایی را طراحی و آزمایش می کنند که از خصوصیات الکترومغناطیسی اجزای الکتریکی مانند مقاومت ها ، خازن ها ، سلف ها ، دیودها و ترانزیستورها برای دستیابی به یک ویژگی خاص استفاده می کنند. مدار تیونر ، که به کاربر یک رادیو امکان می دهد تا تمام ایستگاه ها را فیلتر کند ، فقط یک نمونه است ، فقط یک نمونه از این مدارها است.

در طراحی مدار مجتمع ، مهندسان الکترونیک ابتدا طرح های مدار را می سازند که اجزای الکتریکی را مشخص می کند و اتصالات بین آنها را توصیف می کند. پس از اتمام ، مهندسان VLSI طرحواره ها را به طرح واقعی تبدیل می کنند ، که لایه های مختلف مواد رسانا و نیمه هادی مورد نیاز برای ساخت مدار را ترسیم می کنند. تبدیل از نمودارها به طرح ها می تواند توسط نرم افزار انجام شود (به اتوماسیون طراحی الکترونیکی مراجعه کنید) اما اغلب به تنظیم دقیق انسان برای کاهش فضا و مصرف برق نیاز دارد. پس از اتمام طرح ، می توان آن را برای ساخت به کارخانه تولید ارسال کرد.

برای سیستم های با پیچیدگی متوسط ​​، مهندسان ممکن است از مدل VHDL برای دستگاه های منطقی قابل برنامه ریزی و FPGA استفاده کنند.

سپس مدارهای مجتمع ، FPGA و سایر اجزای الکتریکی را می توان بر روی صفحه های مدار چاپی مونتاژ کرد تا مدارهای پیچیده تری را تشکیل دهند. امروزه ، تابلوهای مدار چاپی در اکثر دستگاه های الکترونیکی از جمله تلویزیون ، کامپیوتر و پخش کننده های صوتی یافت می شوند.

زیرشاخه ها

این بخش دامنه بخشهای دیگر ، به ویژه انجام پروژه برق # زیرشاخه ها را کپی می کند. لطفاً با جایگزینی بخش با پیوند و خلاصه ای از مطالب تکرار شده ، یا با چرخاندن متن تکراری به مقاله ای در مقاله خود ، این موضوع را در صفحه بحث و ویرایش کنید تا مطابق با کتابچه راهنمای سبک ویکی پدیا باشد. (فوریه 2019)
مهندسی الکترونیک زیرشاخه های زیادی دارد. این بخش از محبوب ترین زیرشاخه های مهندسی الکترونیک را توصیف می کند. اگرچه مهندسانی وجود دارند که منحصراً بر یک زیرمجموعه تمرکز دارند ، اما بسیاری نیز بر ترکیبی از زیرشاخه ها تمرکز دارند.

پردازش سیگنال با تجزیه و تحلیل و دستکاری سیگنال ها سروکار دارد. سیگنال ها می توانند بصورت آنالوگ باشند ، در این حالت سیگنال با توجه به اطلاعات به طور مداوم تغییر می کند یا دیجیتال ، در این حالت سیگنال با توجه به یک سری مقادیر گسسته نشان دهنده اطلاعات تغییر می کند.

برای سیگنالهای آنالوگ ، پردازش سیگنال ممکن است شامل تقویت و فیلتر سیگنالهای صوتی برای تجهیزات صوتی یا مدولاسیون و تغییر شکل سیگنالها برای ارتباطات از راه دور باشد. برای سیگنال های دیجیتال ، پردازش سیگنال ممکن است شامل فشرده سازی ، بررسی خطا و تشخیص خطای سیگنال های دیجیتال باشد.

رابطه با مهندسی برق
الکترونیک یک زیرمجموعه در موضوع علمی گسترده مهندسی برق است. مدرک دانشگاهی با گرایش انجام پروژه مهندسی الکترونیک را می توان از برخی دانشگاه ها اخذ کرد ، در حالی که دانشگاه های دیگر از مهندسی برق به عنوان موضوع استفاده می کنند. اصطلاح مهندس برق هنوز هم در دنیای دانشگاهی استفاده می شود تا مهندسان الکترونیکی را شامل شود. با این حال ، برخی بر این باورند که اصطلاح مهندس برق باید مختص کسانی باشد که در زمینه مهندسی نیرو و جریان سنگین یا ولتاژ بالا تخصص دارند ، در حالی که برخی دیگر معتقدند که برق فقط یک زیر مجموعه مهندسی برق مشابه مهندسی توزیع نیروی برق است. اصطلاح مهندسی نیرو به عنوان توصیف کننده در آن صنعت استفاده می شود. مجدداً ، در سال های اخیر دوره های جدیدی برای ورود به دوره های جداگانه مانند مهندسی سیستم و مهندسی سیستم های ارتباطی ، اغلب توسط گروه های دانشگاهی با نام مشابه ، که به طور معمول به عنوان زیرشاخه های مهندسی الکترونیک بلکه مهندسی برق در نظر گرفته نمی شوند ، وجود دارد.

تاریخ
تاریخچه مهندسی الکترونیک
مهندسی الکترونیک به عنوان یک حرفه از پیشرفت های تکنولوژیکی در صنعت تلگراف در اواخر قرن نوزدهم و صنایع رادیو و تلفن در اوایل قرن بیستم به وجود آمد. رادیو ابتدا با دریافت و سپس با انتقال رادیو مجذوب رادیو می شد. بسیاری از کسانی که در دهه 1920 شروع به پخش کردند فقط در دوره قبل از جنگ جهانی اول "آماتور" بودند.

تا حدود زیادی ، رشته مدرن مهندسی الکترونیک از طریق تولید تجهیزات تلفن ، رادیو و تلویزیون و تولید زیاد سیستم های الکترونیکی در طول جنگ جهانی دوم از رادار ، سونار ، سیستم های ارتباطی و مهمات و سیستم های تسلیحاتی پیشرفته متولد شد. در سال های بین جنگ ، موضوع به عنوان مهندسی رادیو شناخته می شد و فقط در اواخر دهه 1950 بود که اصطلاح مهندسی الکترونیک شروع به ظهور کرد.

اولین ترانزیستور در حال کار یک ترانزیستور نقطه تماس بود که توسط جان باردین و والتر هوزر براتین در آزمایشگاه های بل در سال 1947 اختراع شد. ترانزیستور MOSFET (ترانزیستور MOSFET - نیمه هادی نیمه هادی یا ترانزیستور MOS) بعداً توسط محمد ام. آتالا اختراع شد و Dawon Kahng در آزمایشگاه های بل در سال 1959. MOSFET اولین ترانزیستور کاملاً فشرده ای بود که می توانست برای طیف وسیعی از کاربردها کوچک سازی شده و به تولید انبوه برسد. [10] MOSFET انقلابی در صنعت الکترونیک ایجاد کرد و به پرکاربردترین دستگاه الکترونیکی در جهان تبدیل شد. MOSFET عنصر اساسی در اکثر تجهیزات الکترونیکی مدرن است

انجام پروژه مهندس الکترونیک

تخته مدار چاپی
امهندسی الکترونیک (مهندسی الکترونیک و ارتباطات نیز نامیده می شود) یک رشته مهندسی برق است که از اجزای الکتریکی غیرخطی و فعال (مانند دستگاه های نیمه رسانا ، به ویژه ترانزیستورها و دیودها) برای طراحی مدارهای الکترونیکی ، دستگاه ها ، مدارهای مجتمع و سیستم های آنها استفاده می کند. این رشته معمولاً اجزای الکتریکی غیرفعال را نیز طراحی می کند ، که معمولاً بر اساس تخته های مدار چاپی است.

الکترونیک زیرمجموعه ای از موضوع علمی گسترده مهندسی برق است اما یک رشته مهندسی گسترده را شامل می شود که زیرشاخه هایی مانند الکترونیک آنالوگ ، الکترونیک دیجیتال ، الکترونیک مصرفی ، سیستم های جاسازی شده و الکترونیک قدرت را در بر می گیرد. مهندسی الکترونیک با اجرای برنامه ها ، اصول و الگوریتم های توسعه یافته در بسیاری از زمینه های مرتبط سروکار دارد ، به عنوان مثال فیزیک حالت جامد ، مهندسی رادیو ، ارتباطات از راه دور ، سیستم های کنترل ، پردازش سیگنال ، مهندسی سیستم ، مهندسی کامپیوتر ، مهندسی ابزار دقیق ، کنترل قدرت الکتریکی ، رباتیک ، و خیلی های دیگر.

موسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) یکی از مهمترین و مهمترین سازمانها برای مهندسان الکترونیک مستقر در ایالات متحده است. در سطح بین المللی ، کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک (IEC) استانداردهایی را برای مهندسی الکترونیک تهیه می کند که با همفکری و به لطف کار 20،000 متخصص از 172 کشور در سراسر جهان توسعه یافته است.