[RB@Blog_Title]

فرم ها ، ژانرها ، رسانه ها و سبک ها

هنر
هنرهای خلاق اغلب به دسته های خاص تری تقسیم می شوند ، به طور معمول در دسته های قابل درک ادراکی مانند رسانه ها ، ژانرها ، سبک ها و فرم ها. شکل هنر به عناصری از هنر گفته می شود که مستقل از تفسیر یا اهمیت آن هستند. این شامل روشهای پذیرفته شده توسط هنرمند و ترکیب فیزیکی اثر هنری است ، و در درجه اول جنبه های غیر معنایی کار (مانند شکل) مانند رنگ ، کانتور ، بعد ، متوسط ​​، ملودی ، فضا ، بافت و ارزش است. فرم همچنین ممکن است شامل اصول طراحی بصری ، مانند ترتیب ، تعادل ، کنتراست ، تأکید ، هماهنگی ، تناسب ، مجاورت و ریتم باشد.

به طور کلی در مورد هنر سه مکتب فلسفه وجود دارد که به ترتیب بر فرم ، محتوا و زمینه تمرکز دارند. فرمالیسم افراطی این دیدگاه است که تمام خصوصیات زیبایی شناختی هنر رسمی هستند (یعنی بخشی از شکل هنر). فلاسفه تقریباً به طور جهانی این نظر را رد می کنند و معتقدند که خصوصیات و زیبایی شناسی هنر فراتر از مواد ، فنون و فرم است. متأسفانه ، در مورد اصطلاحات برای این خصوصیات غیر رسمی اتفاق نظر کمی وجود دارد. برخی از نویسندگان به موضوع و محتوا - به عنوان مثال ، دلالت ها و دلالت ها - اشاره می کنند ، در حالی که برخی دیگر اصطلاحاتی مانند معنی و معنی را ترجیح می دهند.برق

قصد گرایی افراطی معتقد است که هدف تألیفی در انتقال معنای یک اثر هنری ، با انتقال محتوا یا ایده اصلی اساسی ، نقشی تعیین کننده دارد ، در حالی که همه تفاسیر دیگر را می توان کنار گذاشت. این موضوع را به عنوان اشخاص یا ایده بازنمایی شده و محتوا را به عنوان تجربه هنرمند از آن موضوع تعریف می کند. به عنوان مثال ، ترکیب ناپلئون اول در تخت سلطنتی وی تا حدی از مجسمه زئوس در المپیا گرفته شده است. همانطور که توسط عنوان ثابت می شود ، موضوع ناپلئون است ، و محتوای آن نمایش اینگرس از ناپلئون به عنوان "امپراتور-خدا فراتر از زمان و مکان" است. فیلسوفان ، مانند فرمالیسم افراطی ، به طور معمول قصد گرایی افراطی را رد می کنند ، زیرا هنر ممکن است چندین مفهوم مبهم داشته باشد و مقصود تالیفی غیرقابل شناخت و بنابراین بی ربط باشد. تفسیر محدود کننده آن "از نظر اجتماعی ناسالم ، از نظر فلسفی غیر واقعی و از نظر سیاسی غیرعقلانی است"

هنر رنسانس تأکید زیادی بر ترسیم واقع بینانه جهان مادی و جایگاه انسانها در آن داشت که در جسمی بدن انسان منعکس می شود و توسعه روش منظمی از منظر گرافیکی برای ترسیم رکود اقتصادی در سه بعدی فضای تصویر

امضای تلطیف سلطان محمود دوم امپراتوری عثمانی با خط اسلامی نوشته شده است. در آن نوشته شده است: "محمود خان پسر عبدالحمید برای همیشه پیروز است".

مسجد جامع کایروان در تونس ، که مسجد اوقبا نیز نامیده می شود ، یکی از بهترین ، شاخص ترین و بهترین نمونه های حفظ شده هنری و معماری مساجد بزرگ اولیه است. این قدمت از قرن 9th به حالت فعلی خود ساخته و الگو و مدل همه مساجد در سرزمین های غربی اسلامی است.
در شرق ، رد شمایل نگاری هنر اسلامی منجر به تأکید بر الگوهای هندسی ، خوشنویسی و معماری شد. در شرق دیگر ، دین نیز بر سبک ها و فرم های هنری تسلط داشت. هند و تبت بر مجسمه های نقاشی شده و رقص تأکید داشتند ، در حالی که نقاشی مذهبی قراردادهای زیادی را از مجسمه سازی وام گرفت و به رنگهای متضاد روشن با تأکید بر خطوط کلی تمایل داشت. چین شاهد شکوفایی بسیاری از اشکال هنری بود: تراش یشم ، کارهای برنز ، ظروف سفالی (از جمله ارتش خیره کننده سفالین امپراتور شین) ، شعر ، خوشنویسی ، موسیقی ، نقاشی ، نمایش ، داستان و غیره سبک های چینی از دوره ای به دوره دیگر متفاوت است یکی به طور سنتی از خاندان حاکم نامگذاری می شود. بنابراین ، به عنوان مثال ، نقاشی های سلسله تانگ تک رنگ و پراکنده هستند و بر مناظر ایده آلی تأکید دارند ، اما نقاشی های سلسله مینگ پرمشغله و رنگارنگ هستند و روی داستان پردازی از طریق تنظیم و ترکیب بندی تمرکز دارند. ژاپن سبک های خود را پس از سلسله های شاهنشاهی نیز نامگذاری می کند ، و همچنین تعامل زیادی بین سبک های خوشنویسی و نقاشی مشاهده می کند. چاپ Woodblock در ژاپن پس از قرن 17 اهمیت یافت.

نقاشی توسط هنرمند سلسله Song Ma Lin ، حدود سال 1250. 24.8 × 25.2 سانتی متر
عصر روشنگری غربی در قرن هجدهم میلادی شاهد تصاویری هنری از قطعیت های جسمی و عقلانی جهان ساعت ، و همچنین تصورات انقلابی سیاسی از جهان پس از سلطنت ، مانند نمایش بلیک از نیوتن به عنوان هندسه الهی ، یا نقاشی های تبلیغاتی دیوید بود. . این امر منجر به رد عاشقانه این امر به نفع عکسهایی از جنبه احساسی و فردیت انسانها شد که نمونه آن در رمانهای گوته وجود دارد. سپس در اواخر قرن نوزدهم جنبش های هنری مانند هنر آکادمیک ، نمادگرایی ، امپرسیونیسم و ​​فاویسم در میان جنبش های دیگر مشاهده شد.

تاریخ هنر قرن بیستم روایتی از امکانات بی پایان و جستجوی استانداردهای جدید است که هر یک به ترتیب توسط دیگری شکسته می شوند. بنابراین پارامترهای امپرسیونیسم ، اکسپرسیونیسم ، فاویسم ، کوبیسم ، دادائیسم ، سورئالیسم و ​​غیره را نمی توان بیش از زمان اختراع آنها حفظ کرد. افزایش تعاملات جهانی در این مدت تأثیر معادل فرهنگهای دیگر را در هنر غربی دید. بنابراین ، چاپ های بلوک چوبی ژاپنی (که خود تحت تأثیر طراحی های رنسانس غربی قرار گرفته اند) تأثیر زیادی بر امپرسیونیسم و ​​توسعه بعدی داشتند. بعداً مجسمه های آفریقایی توسط پیکاسو و تا حدودی توسط ماتیس مورد استفاده قرار گرفتند. به همین ترتیب ، در قرن های 19 و 20 غرب تأثیرات زیادی بر هنر شرقی داشته است که دارای ایده های اصلی غربی مانند کمونیسم و ​​پست مدرنیسم است.

تاریخ هنر

ناهید ویلندورف ، حدود 24،000-222،000 BP

پشت حوضچه یا ظرف بیضی شکل رنسانس ، در موزه هنر متروپولیتن
مشخص شد که پوسته ای که توسط Homo erectus حک شده است بین 430،000 تا 540،000 سال قدمت دارد. مجموعه ای از هشت طالع عقاب دم سفید با مارک های بریده شده و سایشی که نشانگر دستکاری توسط نئاندرتال ها است ، احتمالاً برای استفاده از آن به عنوان جواهرات. یک سری پوسته های کوچک حلزونی سوراخ شده با قدمت حدود 75000 سال - در غاری در آفریقای جنوبی کشف شد. ظروفی که ممکن است برای نگهداری رنگ مورد استفاده قرار گرفته باشند ، قدمت آنها به 100000 سال قبل رسیده است.

مجسمه ها ، نقاشی های غار ، نقاشی های سنگی و سنگ نگاره هایی از پارینه سنگی فوقانی با قدمت تقریبی 40 هزار سال پیش پیدا شده است ، اما معنای دقیق چنین هنری اغلب مورد اختلاف است زیرا در مورد فرهنگ های تولید آنها اطلاعات کمی در دست است.

نقاشی غاری یک اسب از غارهای لاسکو ، حدود 16000 BP
بسیاری از سنت های بزرگ هنری در هنر یکی از تمدن های بزرگ باستان بنیان گذاشته شده است: مصر باستان ، بین النهرین ، ایران ، هند ، چین ، یونان باستان ، روم و همچنین اینکا ، مایا و اولمک. هر یک از این مراکز تمدن اولیه سبک منحصر به فرد و مشخصه ای را در هنر خود ایجاد کردند. به دلیل اندازه و مدت زمان این تمدن ها ، آثار هنری بیشتری از آنها باقی مانده و تأثیرات بیشتری به فرهنگ های دیگر و دوره های بعدی منتقل شده است. برخی نیز اولین سوابق نحوه کار هنرمندان را ارائه داده اند. به عنوان مثال ، در این دوره از هنر یونان شاهد احترام به فرم جسمانی انسان و توسعه مهارت های معادل برای نشان دادن عضلات ، تحرک ، زیبایی و نسبت های آناتومیکی صحیح بود.

در هنرهای روم شرقی و قرون وسطایی قرون وسطی ، هنر زیادی بر بیان موضوعات در مورد فرهنگ کتاب مقدس و مذهبی متمرکز بود و از سبک هایی استفاده می کرد که شکوه و عظمت یک دنیای آسمانی را نشان می داد ، مانند استفاده از طلا در پس زمینه نقاشی ها ، یا شیشه در موزاییک یا پنجره ، که همچنین ارقامی را به صورت ایده آل ، طرح دار (تخت) ارائه می دهد. با این وجود ، یک سنت رئالیستی کلاسیک در کارهای کوچک بیزانس وجود داشت و رئالیسم به طور پیوسته در هنر کاتولیک اروپا رشد می کرد.

بررسی اجمالی

پانورامای بخشی از هزار لی کوه و رودخانه ، نقاشی قرن 12th توسط هنرمند سلسله سونگ ، وانگ زیمنگ.
از منظر تاریخ هنر ، آثار هنری تقریباً به اندازه بشر وجود داشته اند: از هنر اولیه پیش از تاریخ تا هنر معاصر. با این حال ، برخی از نظریه پردازان احساس می کنند که مفهوم معمولی "آثار هنری" کمتر در جوامع مدرن غربی جای می گیرد. یک مفهوم اولیه از تعریف هنر ارتباط نزدیکی با معنای قدیمی لاتین دارد که تقریباً به "مهارت" یا "پیشه وری" ترجمه می شود ، همانطور که با کلماتی مانند "صنعتگر" همراه است. کلمات انگلیسی مشتق شده از این معنی شامل مصنوع ، مصنوعی ، مصنوعی ، هنرهای پزشکی و هنرهای نظامی است. با این حال ، بسیاری از کاربردهای محاوره ای دیگر این کلمه وجود دارد ، همه در رابطه با ریشه شناسی آن است.

بطری قرن بیستم ، مردم Twa ، رواندا ، آثار هنری علاوه بر ارزش تزئینی ، ممکن است عملکردهای عملی داشته باشند.
با گذشت زمان ، فیلسوفانی مانند افلاطون ، ارسطو ، سقراط و کانت و غیره معنای هنر را زیر سوال بردند. چندین گفتگو در افلاطون به س questionsالات مربوط به هنر می پردازد: سقراط می گوید شعر از موسیقی الهام گرفته شده و منطقی نیست. او با تأیید درباره این ، و سایر اشکال جنون الهی (مستی ، اروتیسم و ​​رویا پردازی) در فیدروس (265a – c) صحبت می کند ، و با این حال در جمهوری می خواهد هنر بزرگ شعری هومر و خنده را نیز غیرقانونی اعلام کند. در یون ، سقراط هیچ اشاره ای به عدم تأیید هومر که در جمهوری ابراز می کند ، نمی کند. گفتگوی یون نشان می دهد که ایلیاد هومر در دنیای یونان باستان همانطور که کتاب مقدس امروز در دنیای مسیحی مدرن انجام می دهد عمل می کرد: به عنوان یک هنر ادبی الهام گرفته از الهی که می تواند راهنمایی اخلاقی را ارائه دهد ، فقط اگر از آن به درستی تعبیر شود.

با توجه به هنر ادبی و هنرهای موسیقی ، ارسطو شعر حماسی ، تراژدی ، کمدی ، شعر و موسیقی دیتیرامبیک را هنر تقلیدی یا تقلیدی می داند که تقلید هر یک از نظر نوع ، نوع و شیوه متفاوت است. به عنوان مثال ، موسیقی با رسانه ریتم و هارمونی تقلید می کند ، در حالی که رقص با ریتم به تنهایی و شعر با زبان تقلید می کنند. اشکال نیز در مورد تقلید متفاوت است. به عنوان مثال ، کمدی تقلیدی چشمگیر از مردان است که بدتر از حد متوسط ​​است. در حالی که فاجعه کمی بهتر از حد متوسط ​​از مردان تقلید می کند. سرانجام ، اشکال در نحوه تقلید متفاوت هستند - از طریق روایت یا شخصیت ، از طریق تغییر یا عدم تغییر ، و از طریق درام یا هیچ درام ارسطو معتقد بود که تقلید برای بشر طبیعی است و یکی از امتیازات بشر نسبت به حیوانات است.

مهندس مجری اراک مجری ذیصلاح اراک مجری ذیصلاح تهران

معنای جدیدتر و خاص کلمه هنر به عنوان مخفف هنر خلاق یا هنرهای زیبا در اوایل قرن هفدهم ظهور کرد. هنر زیبا به مهارتی گفته می شود که برای بیان خلاقیت هنرمند ، یا جلب حساسیت های زیبایی شناختی مخاطب ، یا جلب مخاطب به سمت در نظر گرفتن یک کار هنری تصفیه شده یا ظریف تر استفاده می شود.

در این مفهوم اخیر ، کلمه هنر ممکن است به موارد مختلفی اشاره داشته باشد: (i) مطالعه مهارت خلاق ، (ii) فرایند استفاده از مهارت خلاق ، (III) محصولی از مهارت خلاق ، یا (IV) تجربه مخاطب با مهارت خلاقیت. هنرهای خلاق (هنر به عنوان رشته) مجموعه رشته هایی است که آثار هنری (هنر به عنوان اشیا) را تولید می کند که توسط یک انگیزه شخصی مجبور می شوند (هنر به عنوان فعالیت) و پیام ، خلق و خوی یا نمادینی را برای درک و درک ادراک کننده (هنر به عنوان تجربه). هنر چیزی است که افکار ، احساسات ، اعتقادات یا ایده های فرد را از طریق حواس تحریک می کند. آثار هنری می توانند به صراحت برای این منظور ساخته شوند یا براساس تصاویر یا اشیا تفسیر شوند. برای برخی از محققان ، مانند کانت ، می توان علوم و هنرها را با در نظر گرفتن علم به عنوان نماینده حوزه دانش و هنر را به عنوان نماینده آزادی بیان هنری ، متمایز کرد.

غالباً ، اگر از این مهارت به روشی معمول یا عملی استفاده می شود ، مردم آن را به جای هنر ، یک کاردستی می دانند. به همین ترتیب ، اگر از این مهارت به روش تجاری یا صنعتی استفاده می شود ، می تواند به جای هنر زیبا ، هنر تجاری تلقی شود. از طرف دیگر ، صنایع دستی و طراحی گاهی اوقات هنر کاربردی تلقی می شود. برخی از پیروان هنر استدلال می کنند که تفاوت هنر زیبا با هنر کاربردی بیش از هر تفاوت واضحی در تعریف با قضاوت های ارزشی است که در مورد این هنر انجام می شود. با این حال ، حتی هنرهای زیبا نیز غالباً اهدافی فراتر از خلاقیت ناب و بیان خود دارند. هدف از آثار هنری ممکن است برقراری ایده هایی باشد ، مانند هنری با انگیزه های سیاسی ، معنوی یا فلسفی. ایجاد حس زیبایی (نگاه کنید به زیبایی شناسی) ؛ کشف ماهیت ادراک ؛ برای لذت؛ یا برای ایجاد احساسات قوی. هدف نیز ممکن است ظاهراً وجود نداشته باشد.

فیلسوف ، ریچارد وولهایم ، ماهیت art را "یکی از گریزان ترین مشکلات سنتی فرهنگ بشر" توصیف کرده است. هنر به عنوان وسیله ای برای بیان یا ارتباطات عواطف و عقاید ، ابزاری برای کاوش و قدردانی تعریف شده است

 در جهت عقربه های ساعت از بالا سمت چپ: عکس شخصی از وینسنت ون گوگ در سال 1887 ؛ یکشخصیت اجداد زن توسط یک هنرمند Chokwe. جزئیات مربوط به تولد زهره (حدود 1484–1486) توسط ساندرو بوتیچلی ؛ و یک شیر اوکیناویایی شیعه
هنر طیف متنوعی از فعالیتهای انسانی است که شامل استفاده آگاهانه از تخیل خلاق برای بیان مهارت فنی ، زیبایی ، قدرت عاطفی یا ایده های مفهومی است.

این مقاله در مورد مفهوم کلی هنر است.

در مورد آنچه هنر را تشکیل می دهد تعریفی کاملاً موافق وجود ندارد و ایده ها با گذشت زمان تغییر کرده اند. سه شاخه کلاسیک هنر تجسمی نقاشی ، مجسمه سازی و معماری است. تئاتر ، رقص و سایر هنرهای نمایشی ، و همچنین ادبیات ، موسیقی ، فیلم و سایر رسانه ها مانند رسانه های تعاملی ، در تعریف وسیع تری از این هنرها گنجانده شده است. تا قرن هفدهم ، هنر به هر مهارت یا تبحر اشاره می کرد و چنین نبود. از صنایع دستی یا علوم متفاوت است. در کاربردهای مدرن پس از قرن هفدهم ، جایی که ملاحظات زیبایی شناختی در درجه اول اهمیت قرار دارند ، هنرهای زیبا از مهارت های اکتسابی ، مانند هنرهای تزئینی یا کاربردی ، جدا شده و از هم متمایز می شوند.