- نویسنده : یزدان ایرانی
- بازدید : [۵۱] مشاهده
- دسته بندی : دسته: مهندسی هوا فضا , دانشمندان ,
دگردیسی بدن انسان که در ماه زندگی می کند
سیاره زمین امروزه با چالش های متعددی مانند تغییر آب و هوا یا افزایش جمعیت مواجه است. اگرچه ممکن است مانند یک داستان علمی تخیلی به نظر برسد، بی دلیل نیست که فکر کنیم آینده ما خارج از سیاره خواهد بود. یکی از احتمالاتی که در مورد آن صحبت شده است ایجاد یک مستعمره در ماه است. برخی از دانشمندان می گویند که این غیر ممکن است و برخی می گویند که در واقع ممکن است، اما برای این فرض کنیم که قابل قبول است.
نگاهی به مجری ذیصلاح اراک لیست مجریان نظام مهندسی اراک مجری ساختمان بیندازید
انسان ها و به طور کلی هر گونه ای، بسته به محیطی که در آن قرار می گیرند، تکامل می یابند. بنابراین، انسان‌هایی که در ماه زندگی می‌کنند، در طول سال‌ها، بدن‌شان با آنچه ما به آن عادت کرده‌ایم بسیار متفاوت خواهد بود. بیایید سعی کنیم تصور کنیم که آنها چگونه به نظر می رسند.
مهمترین تفاوت گرانش است. گرانش روی ماه 6 برابر کمتر از زمین است. این منجر به برخی تغییرات اساسی خواهد شد.
اولین اثر جاذبه کم، ضعیف شدن استخوان ها و ماهیچه های ما خواهد بود. استخوان‌های ما شروع به از دست دادن تراکم می‌کنند، و آنها را شکننده‌تر و مستعد شکستن می‌کند. ماهیچه های ما نیز ضعیف می شوند، زیرا دیگر نیازی به تحمل وزن ما در برابر نیروی گرانش زمین ندارند. با گذشت زمان، بدن ما با این شرایط سازگار می شود که منجر به شکل جدید و ضعیف تری از انسان می شود.
تغییر دیگر در ظاهر ما خواهد بود. گرانش ضعیف ماه باعث می شود ستون فقرات ما کشیده شود و ما را بلندتر و لاغرتر کند. این همچنین باعث می شود که صورت ما کشیده تر شود و ظاهری شبیه به بیگانه به ما بدهد. علاوه بر این، چشمان ما با سطوح نور پایین‌تر ماه سازگار می‌شوند و به طور بالقوه بزرگ‌تر و حساس‌تر می‌شوند.
و همچنان با جاذبه و بینایی مرتبط است، مطالعات نشان داده اند که قرار گرفتن طولانی مدت در محیط های کم گرانش می تواند منجر به تغییراتی در آن شود، از جمله دوربینی، نزدیک بینی و آستیگماتیسم. این به این دلیل است که کره چشم ممکن است در محیط کم گرانش کشیده شود و بر نحوه تمرکز نور بر روی شبکیه تأثیر بگذارد.
علاوه بر این، زندگی در ماه نیز انسان را در معرض سطوح بالایی از تابش قرار می دهد که می تواند منجر به تغییر رنگدانه های پوست، ریزش مو و حتی جهش DNA شود. با گذشت زمان، انسان هایی که در ماه زندگی می کنند ممکن است پوست و موی ضخیم تری پیدا کنند تا بهتر از خود در برابر تشعشعات محافظت کنند.
اگرچه این نشان دهنده توانایی باورنکردنی بشر برای سازگاری مجدد با محیط است، اگر کسی از من بپرسد، ترجیح می دهم در سیاره خود بمانم. هیچ جا شبیه خانه نیست.
