[RB@Blog_Title]

کاربردهای عملی و پیشرفت در چنین زمینه هایی ، نیاز فزاینده ای به واحدهای اندازه گیری استاندارد شده ایجاد می کند. آنها منجر به استاندارد سازی بین المللی واحدهای ولت ، آمپر ، کولن ، اهم ، فراد و مرغ شدند. این امر در یک کنفرانس بین المللی در شیکاگو در سال 1893 حاصل شد. انتشار این استانداردها اساس پیشرفتهای آینده در استانداردسازی در صنایع مختلف را تشکیل داد و در بسیاری از کشورها تعاریف بلافاصله در قوانین مربوطه به رسمیت شناخته شد. انجام پروژه برق

در طول این سالها ، از آنجا که فن آوری الکتریکی اولیه از نظر ماهیت الکترومکانیکی در نظر گرفته شد ، مطالعه برق به طور عمده زیرمجموعه ای از فیزیک در نظر گرفته شد. دانشگاه Technische Darmstadt اولین بخش مهندسی برق جهان را در سال 1882 تاسیس کرد و اولین دوره مهندسی برق را در سال 1883 معرفی کرد. اولین برنامه مهندسی برق در ایالات متحده در انستیتوی فناوری ماساچوست (MIT) در بخش فیزیک آغاز شد. تحت نظر پروفسور چارلز کراس ، اگرچه اولین فارغ التحصیلان مهندسی برق جهان در دانشگاه کرنل بود. اولین دوره مهندسی برق در سال 1883 در کالج مهندسی مکانیک و هنرهای مکانیکی کرنل سیبلی تدریس شد. حدوداً در سال 1885 بود که رئیس جمهور کرنل ، اندرو دیکسون وایت ، اولین بخش مهندسی برق را در ایالات متحده تأسیس کرد. در همان سال ، دانشگاه کالج لندن اولین کرسی مهندسی برق را در انگلیس تأسیس کرد. پروفسور مندل پی وینباخ در دانشگاه میسوری به زودی با تأسیس بخش مهندسی برق در سال 1886 این کار را دنبال کرد. پس از آن ، دانشگاه ها و موسسات فناوری به تدریج شروع به ارائه برنامه های مهندسی برق به دانشجویان خود در سراسر جهان کردند.

در طول این دهه ها استفاده از مهندسی برق به طرز چشمگیری افزایش یافت. در سال 1882 ، توماس ادیسون اولین شبکه برق بزرگ جهان را تأمین کرد که 110 ولت - جریان مستقیم (DC) - را برای 59 مشتری در جزیره منهتن در شهر نیویورک تأمین می کرد. در سال 1884 ، سر چارلز پارسونز توربین بخار را اختراع کرد که امکان تولید کارآمدتر انرژی الکتریکی را فراهم می کند. جریان متناوب ، با توانایی انتقال انرژی موثرتر در مسافت های طولانی با استفاده از ترانسفورماتور ، به سرعت در دهه های 1880 و 1890 با طراحی ترانسفورماتور توسط Károly Zipernowsky ، Ottó Bláthy و Miksa Déri (ترانسفورماتورهای ZBD) دیکسون گیبس و ویلیام استنلی ، جونیور چارلز اشتاین متز و الیور هیویساید در مبانی نظری مهندسی جریان متناوب سهیم بودند. گسترش استفاده از AC در ایالات متحده شروع به جنگ جنگ جریان بین سیستم AC تحت حمایت جورج وستینگهاوس و توماس ادیسون پشتیبانی DC سیستم قدرت ، با AC به عنوان استاندارد کلی پذیرفته شده است.

تاریخچه مهندسی برق

(انجام پروژه مهندسی برق ) برق حداقل از اوایل قرن هفدهم مورد علاقه علمی بوده است. ویلیام گیلبرت دانشمند برجسته اولیه برق بود و اولین کسی بود که بین مغناطیس و الکتریسیته ساکن تمایز مشخصی قائل شد. وی با ایجاد اصطلاح "برق" اعتبار دارد. وی همچنین ورسوریوم را طراحی کرد: وسیله ای که وجود اجسام دارای بار ثابت را تشخیص می دهد. در سال 1762 پروفسور سوئدی یوهان ویلکا دستگاهی را اختراع کرد که بعداً الکتروفور نامیده شد و یک بار الکتریکی ساکن تولید کرد. تا سال 1800 الساندرو ولتا شمع ولتایی را تولید کرد ، که پیشرو باتری الکتریکی است.

قرن 19

اکتشافات مایکل فارادی بنیان فناوری موتور الکتریکی را تشکیل داد.
در قرن نوزدهم ، تحقیقات در مورد این موضوع شدت گرفت. از پیشرفتهای قابل توجه در این قرن می توان به کارهای هانس کریستین ارستت اشاره کرد که در سال 1820 کشف کرد جریان الکتریکی یک میدان مغناطیسی ایجاد می کند که یک سوزن قطب نما را منحرف می کند ، ویلیام استورجون که در سال 1825 آهنربای الکتریکی را اختراع کرد ، جوزف هنری و ادوارد دیوی که اختراع کردند رله الکتریکی در سال 1835 ، از گئورگ اوم ، که در سال 1827 رابطه بین جریان الکتریکی و اختلاف پتانسیل در یک رسانا را تعیین کرد ، مایکل فارادی (کاشف القای الکترومغناطیسی در سال 1831) و جیمز کلرک ماکسول ، که در سال 1873 منتشر کرد نظریه واحدی از الکتریسیته و مغناطیس در رساله الکتریسیته و مغناطیس.

در سال 1782 ، ژرژ-لوئیس لو ساژ احتمالاً اولین شکل تلگرافی الکتریکی جهان را با استفاده از 24 سیم مختلف ، برای هر حرف الفبا ، در برلین ارائه داد. این تلگراف دو اتاق را به هم متصل می کند. این یک تلگراف الکترواستاتیک بود که برگ طلا را از طریق هدایت الکتریکی منتقل می کرد.

در سال 1795 ، Francisco Salva Campillo یک سیستم تلگراف الکترواستاتیک را پیشنهاد داد. بین سالهای 1803–1804 ، وی در زمینه تلگرافی الکتریکی کار کرد و در سال 1804 ، گزارش خود را در آکادمی سلطنتی علوم طبیعی و هنر بارسلونا ارائه داد. سیستم تلگراف الکترولیت سالوا بسیار ابتکاری بود اگرچه بسیار تحت تأثیر و مبتنی بر دو کشف جدید در اروپا در سال 1800 بود - باتری الکتریکی الساندرو ولتا برای تولید جریان الکتریکی و الکترولیز ویلیام نیکلسون و آنتونی کارلایل آب. تلگرافی برق را می توان اولین نمونه مهندسی برق دانست. مهندسی برق در اواخر قرن نوزدهم به یک حرفه تبدیل شد. پزشکان یک شبکه جهانی تلگراف الکتریکی ایجاد کرده بودند و اولین موسسات حرفه ای مهندسی برق در انگلیس و ایالات متحده آمریکا برای حمایت از این رشته جدید تاسیس شدند. فرانسیس رونالدس در سال 1816 یک سیستم تلگراف الکتریکی ایجاد کرد و دیدگاه خود را در مورد چگونگی تبدیل جهان توسط برق مستند کرد. بیش از 50 سال بعد ، او به انجمن جدید مهندسان تلگراف پیوست (به زودی به موسسه مهندسین برق تغییر نام می یابد) که در آنجا توسط اعضای دیگر به عنوان اولین گروه آنها شناخته می شد. در اواخر قرن نوزدهم ، جهان برای همیشه با ارتباطات سریعی که با توسعه مهندسی خطوط زمینی ، کابل های زیردریایی و از حدود 1890 تلگرافی بی سیم امکان پذیر شده بود ، تغییر کرده است.

مهندسی برق

مهندسی برق

شغل ها
نام ها مهندس برق
بخش های فعالیت الکترونیک ، مدارهایالکتریکی ، الکترومغناطیس ، ماشین های الکتریکی .مهندسی نیرو ، ، ارتباطات از راه دور ، سیستم های کنترل ، پردازش سیگنال ، اپتیک ، فوتونیک
توضیح
صلاحیت های دانش فنی ، داشتن مهارت های مدیریتی ، طراحی (همچنین به واژه نامه انجام پروژه مهندسی برق و الکترونیک مراجعه کنید)
زمینه های
اشتغال فناوری ، علم ، اکتشاف ، نظامی ، صنعت
مهندسی برق یک رشته مهندسی است که با مطالعه ، طراحی و استفاده از تجهیزات ، دستگاه ها و سیستم هایی که از برق ، الکترونیک و مغناطیس استفاده می کنند ، استفاده می شود. این امر در نیمه دوم قرن نوزدهم پس از تجاری سازی تلگراف الکتریکی ، تلفن و تولید ، توزیع و استفاده از برق به عنوان شغل قابل شناسایی به وجود آمد.

مهندسی برق اکنون به رشته های وسیعی از جمله مهندسی کامپیوتر ، مهندسی سیستم ، مهندسی نیرو ، ارتباطات از راه دور ، مهندسی فرکانس رادیویی ، پردازش سیگنال ، ابزار دقیق ، الکترونیک و اپتیک و فوتونیک تقسیم شده است. بسیاری از این رشته ها با شاخه های دیگر مهندسی همپوشانی دارند ، و شامل تعداد زیادی از تخصص ها از جمله مهندسی سخت افزار ، الکترونیک قدرت ، الکترومغناطیسی و امواج ، مهندسی مایکروویو ، فناوری نانو ، الکتروشیمی ، انرژی های تجدید پذیر ، مکاترونیک و علوم مواد الکتریکی است. [a]

مهندسین برق به طور معمول دارای مدرک مهندسی برق یا مهندسی الکترونیک هستند. مهندسان تمرین ممکن است دارای گواهینامه حرفه ای باشند و اعضای یک نهاد حرفه ای یا یک سازمان استاندارد بین المللی باشند. این موارد شامل کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک (IEC) ، انستیتوی مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) و موسسه مهندسی و فناوری (IET) (IEE سابق) است.

مهندسان برق در طیف وسیعی از صنایع کار می کنند و مهارت های مورد نیاز نیز متغیر است. این موارد از تئوری مدار گرفته تا مهارت های مدیریتی یک مدیر پروژه را شامل می شود. ابزارها و تجهیزات مورد نیاز یک مهندس فردی نیز به همین ترتیب متغیر هستند ، از یک ولت متر ساده گرفته تا نرم افزار پیچیده طراحی و ساخت.