[RB@Blog_Title]

تاریخچه مهندسی برق

(انجام پروژه مهندسی برق ) برق حداقل از اوایل قرن هفدهم مورد علاقه علمی بوده است. ویلیام گیلبرت دانشمند برجسته اولیه برق بود و اولین کسی بود که بین مغناطیس و الکتریسیته ساکن تمایز مشخصی قائل شد. وی با ایجاد اصطلاح "برق" اعتبار دارد. وی همچنین ورسوریوم را طراحی کرد: وسیله ای که وجود اجسام دارای بار ثابت را تشخیص می دهد. در سال 1762 پروفسور سوئدی یوهان ویلکا دستگاهی را اختراع کرد که بعداً الکتروفور نامیده شد و یک بار الکتریکی ساکن تولید کرد. تا سال 1800 الساندرو ولتا شمع ولتایی را تولید کرد ، که پیشرو باتری الکتریکی است.

قرن 19

اکتشافات مایکل فارادی بنیان فناوری موتور الکتریکی را تشکیل داد.
در قرن نوزدهم ، تحقیقات در مورد این موضوع شدت گرفت. از پیشرفتهای قابل توجه در این قرن می توان به کارهای هانس کریستین ارستت اشاره کرد که در سال 1820 کشف کرد جریان الکتریکی یک میدان مغناطیسی ایجاد می کند که یک سوزن قطب نما را منحرف می کند ، ویلیام استورجون که در سال 1825 آهنربای الکتریکی را اختراع کرد ، جوزف هنری و ادوارد دیوی که اختراع کردند رله الکتریکی در سال 1835 ، از گئورگ اوم ، که در سال 1827 رابطه بین جریان الکتریکی و اختلاف پتانسیل در یک رسانا را تعیین کرد ، مایکل فارادی (کاشف القای الکترومغناطیسی در سال 1831) و جیمز کلرک ماکسول ، که در سال 1873 منتشر کرد نظریه واحدی از الکتریسیته و مغناطیس در رساله الکتریسیته و مغناطیس.

در سال 1782 ، ژرژ-لوئیس لو ساژ احتمالاً اولین شکل تلگرافی الکتریکی جهان را با استفاده از 24 سیم مختلف ، برای هر حرف الفبا ، در برلین ارائه داد. این تلگراف دو اتاق را به هم متصل می کند. این یک تلگراف الکترواستاتیک بود که برگ طلا را از طریق هدایت الکتریکی منتقل می کرد.

در سال 1795 ، Francisco Salva Campillo یک سیستم تلگراف الکترواستاتیک را پیشنهاد داد. بین سالهای 1803–1804 ، وی در زمینه تلگرافی الکتریکی کار کرد و در سال 1804 ، گزارش خود را در آکادمی سلطنتی علوم طبیعی و هنر بارسلونا ارائه داد. سیستم تلگراف الکترولیت سالوا بسیار ابتکاری بود اگرچه بسیار تحت تأثیر و مبتنی بر دو کشف جدید در اروپا در سال 1800 بود - باتری الکتریکی الساندرو ولتا برای تولید جریان الکتریکی و الکترولیز ویلیام نیکلسون و آنتونی کارلایل آب. تلگرافی برق را می توان اولین نمونه مهندسی برق دانست. مهندسی برق در اواخر قرن نوزدهم به یک حرفه تبدیل شد. پزشکان یک شبکه جهانی تلگراف الکتریکی ایجاد کرده بودند و اولین موسسات حرفه ای مهندسی برق در انگلیس و ایالات متحده آمریکا برای حمایت از این رشته جدید تاسیس شدند. فرانسیس رونالدس در سال 1816 یک سیستم تلگراف الکتریکی ایجاد کرد و دیدگاه خود را در مورد چگونگی تبدیل جهان توسط برق مستند کرد. بیش از 50 سال بعد ، او به انجمن جدید مهندسان تلگراف پیوست (به زودی به موسسه مهندسین برق تغییر نام می یابد) که در آنجا توسط اعضای دیگر به عنوان اولین گروه آنها شناخته می شد. در اواخر قرن نوزدهم ، جهان برای همیشه با ارتباطات سریعی که با توسعه مهندسی خطوط زمینی ، کابل های زیردریایی و از حدود 1890 تلگرافی بی سیم امکان پذیر شده بود ، تغییر کرده است.